Nynorskordboka
lykkynskje, lukkynske, lukkynskje, lukkønske, lukkønskje, lykkynske, lykkønske, lykkønskje
lykkynskja, lukkynska, lukkynskja, lukkønska, lukkønskja, lykkynska, lykkønska, lykkønskja
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å lukkønskaå lukkønske | lukkønsker | lukkønskte | har lukkønskt | lukkønsk! |
| å lukkønskjaå lukkønskje | lukkønskjer | |||
| å lukkynskaå lukkynske | lukkynsker | lukkynskte | har lukkynskt | lukkynsk! |
| å lukkynskjaå lukkynskje | lukkynskjer | |||
| å lykkønskaå lykkønske | lykkønsker | lykkønskte | har lykkønskt | lykkønsk! |
| å lykkønskjaå lykkønskje | lykkønskjer | |||
| å lykkynskaå lykkynske | lykkynsker | lykkynskte | har lykkynskt | lykkynsk! |
| å lykkynskjaå lykkynskje | lykkynskjer |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| lukkønskt + substantiv | lukkønskt + substantiv | den/det lukkønskte + substantiv | lukkønskte + substantiv | lukkønskande |
| lukkønskjande | ||||
| lukkynskt + substantiv | lukkynskt + substantiv | den/det lukkynskte + substantiv | lukkynskte + substantiv | lukkynskande |
| lukkynskjande | ||||
| lykkønskt + substantiv | lykkønskt + substantiv | den/det lykkønskte + substantiv | lykkønskte + substantiv | lykkønskande |
| lykkønskjande | ||||
| lykkynskt + substantiv | lykkynskt + substantiv | den/det lykkynskte + substantiv | lykkynskte + substantiv | lykkynskande |
| lykkynskjande | ||||
Opphav
etter tyskTyding og bruk
ynskje til lykke;