Nynorskordboka
lirumlarum
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit lirumlarum | lirumlarumet | lirumlarum | lirumlaruma |
Opphav
frå tysk , opphavleg ein interjeksjon, etterlikning av lyden frå ei lireTyding og bruk
einsformig, keisam og meiningslaus tale eller musikk