Nynorskordboka
barakke
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei barakke | barakka | barakker | barakkene |
Opphav
gjennom fransk; frå italiensk baracca ‘fjølbu; telt’Tyding og bruk
Døme
- dei sette opp nokre mellombelse barakker