Nynorskordboka
bannerførar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bannerførar | bannerføraren | bannerførarar | bannerførarane |
Tyding og bruk
- person som ber ei fane;
- i overført tyding: forkjempar
Døme
- politikaren er blitt ein bannerførar for opposisjonen