Nynorskordboka
banjo
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein banjo | banjoen | banjoar | banjoane |
Opphav
frå engelsk; truleg av gresk pandoura ‘trestrenga lutt’Tyding og bruk
strengeinstrument med rund lydkasse
Døme
- ein banjo med fire stålstrenger