Nynorskordboka
labyrint
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein labyrint | labyrinten | labyrintar | labyrintane |
Opphav
frå gresk , opphavleg nemning på Knossospalasset på KretaTyding og bruk
- (stad med) innvikla system av gangar og rom der det er vanskeleg å finne fram
Døme
- ein labyrint av tronge smug og gater
- i overført tyding: noko som er innfløkt og vanskeleg å finne ut av
Døme
- bli fanga i ein labyrint av hendingar
- i anatomi: det indre øyret