Nynorskordboka
køe
køa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å køaå køe | køar | køa | har køa | kø!køa!køe! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| køa + substantiv | køa + substantiv | den/det køa + substantiv | køa + substantiv | køande |
Tyding og bruk
stå eller køyre i kø (1)
Døme
- vi køa gjennom kontrollen
Faste uttrykk
- køe segdanne kø
- det har teke til å køe seg på innfartsårane