Nynorskordboka
kvestor
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kvestor | kvestoren | kvestorar | kvestorane |
Uttale
kvesˊtor, i fleirtal kvesˊtorar; kvestoˊrarOpphav
frå latin , av quaerere ‘granske’Tyding og bruk
- eldre nemning for rekneskapssjef ved eit universitet
- i det gamle Roma: embetsmann med ansvar for fianansane