Nynorskordboka
kvee
kvea
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kveaå kvee | kvear | kvea | har kvea | kve!kvea!kvee! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kvea + substantiv | kvea + substantiv | den/det kvea + substantiv | kvea + substantiv | kveande |
Opphav
norrønt kvíaTyding og bruk
- drive krøter inn i ei kve
- gjødsle mark (ved å ha krøtera der)