Nynorskordboka
baldre
baldra
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å baldraå baldre | baldrar | baldra | har baldra | baldr!baldra!baldre! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
baldra + substantiv | baldra + substantiv | den/det baldra + substantiv | baldra + substantiv | baldrande |
Opphav
norrønt baldrast ‘tulle’; av balTyding og bruk
- tale fort og utydeleg eller utan samanheng