Artikkelside

Nynorskordboka

kvelp, kvalp

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein kvalpkvalpenkvalparkvalpane
ein kvelpkvelpenkvelparkvelpane

Opphav

norrønt hvelpr, jamfør svensk valp; dansk hvalp

Tyding og bruk

  1. unge av hund eller anna dyr av hundefamilien
    Døme
    • kvelpar
  2. nedsetjande: jypling, lømmel;
    jamfør gutekvelp