Nynorskordboka
akeleie
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei akeleie | akeleia | akeleier | akeleiene |
Uttale
akeleiˋeOpphav
gjennom lågtysk; frå latinTyding og bruk
plante i soleiefamilien, oftast med blå blomstrar og vanleg dyrka som prydplante;
Aquilegia vulgaris