Nynorskordboka
kure 1
kura
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kuraå kure | kurarkurer | kurte | har kurt | kur! |
| kurar | kura | har kura | kur!kura!kure! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kurt + substantiv | kurt + substantiv | den/det kurte + substantiv | kurte + substantiv | kurande |
| kura + substantiv | kura + substantiv | den/det kura + substantiv | kura + substantiv | |
Tyding og bruk
ta eller behandle noko med ein kur (1, 1)
Døme
- barna kura på sanatoriet;
- ho kura håret før daten