Nynorskordboka
kull
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kull | kullet | kull | kulla |
Opphav
frå danskTyding og bruk
- dyreungar fødde eller klekte samstundes av same mor
Døme
- katten har fått eit nytt kull med kattungar
- som etterledd i ord som
- rypekull
- barn fødde av same mor og far
Døme
- han hadde fleire kull barn, med fire ulike kvinner
- som etterledd i ord som
- barnekull
- gruppe personar som er fødde i same år, går på same trinn på skule eller liknande;
Døme
- eit nytt kull studentar
Faste uttrykk
- lyse i kull og kjønnom eldre forhold: rettsleg anerkjenne eit barn som sitt