Nynorskordboka
krønike
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei krønike | krønika | krøniker | krønikene |
Opphav
frå lågtysk; same opphav som kronikkTyding og bruk
- eldre historisk framstilling som berre skildrar hendingane etter rekkjefølgja i tid utan å peike på årsakssamanhengar
- eventyrleg, legendarisk forteljing