Nynorskordboka
krulle 2
krulla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å krullaå krulle | krullar | krulla | har krulla | krull!krulla!krulle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| krulla + substantiv | krulla + substantiv | den/det krulla + substantiv | krulla + substantiv | krullande |
Opphav
jamfør islandsk krullaTyding og bruk
- gjere bølgjete;
Døme
- krulle saman eit papir
- bøye i ring eller boge
Døme
- grisen krullar rova
- lage ein krull (2);hope saman
Faste uttrykk
- krulle segkrype saman
- ho krullar seg saman