Nynorskordboka
krom
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit krom | krommet | krom | kromma |
Opphav
av gresk khroma ‘farge’Tyding og bruk
- sølvkvitt metallisk grunnstoff (1) med atomnummer 24;kjemisk symbol Cr
- forkromma ting, særleg pyntelister og anna på bilar
Døme
- skine i krom og lakk