Nynorskordboka
kringvern
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kringvern | kringvernet | kringvern | kringverna |
Tyding og bruk
militær forsvarsstilling som er laga slik at ho kan møte åtak frå alle kantar
Døme
- gå i kringvern