Nynorskordboka
kraal, kral
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kraal | kraalen | kraalar | kraalane |
| ein kral | kralen | kralar | kralane |
Opphav
gjennom nederlandsk kraal; frå portugisisk curral ‘gardstun’Tyding og bruk
i det sørlege Afrika: inngjerding eller kve til fe innanfor ein landsby