Nynorskordboka
konvent
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit konvent | konventet | konvent | konventa |
Opphav
norrønt konvent(a); frå latin conventus ‘samankomst’Tyding og bruk
- samling av alle røysteføre munkar eller nonner i eit kloster;samlingsstad i eit kloster
- uoffisiell fagleg presteforeining
- i bunden form eintal: den franske nasjonalforsamlinga 1792–95