Nynorskordboka
konstellasjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konstellasjon | konstellasjonen | konstellasjonar | konstellasjonane |
Opphav
frå latin , av con- og stella ‘stjerne’; jamfør kon-Tyding og bruk
Døme
- ein ny politisk konstellasjon