Nynorskordboka
bagatell
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bagatell | bagatellen | bagatellar | bagatellane |
Uttale
bagatelˊlOpphav
gjennom fransk, frå italiensk , diminutiv av baga; av latin baca ‘bær’Tyding og bruk
noko uviktig;
Døme
- stridast om bagatellar;
- det er berre ein bagatell