Nynorskordboka
konsensus, konsens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konsens | konsensen | konsensar | konsensane |
| ein konsensus | konsensusen | konsensusar | konsensusane |
Opphav
frå latinTyding og bruk
allmenn semje;
Døme
- oppnå konsensus