Nynorskordboka
konkurrens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konkurrens | konkurrensen | konkurrensar | konkurrensane |
Opphav
frå latin; same opphav som konkurrereTyding og bruk
- i jus: samanfall av rettar som er knytte til same ting
- i jus: fleire lovbrot gjorde av same person