Nynorskordboka
konkordat
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit konkordat | konkordatet | konkordat | konkordata |
Opphav
frå latin , av concordare ‘semjast’Tyding og bruk
avtale mellom den katolske kyrkja og ein stat