Nynorskordboka
konditor
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konditor | konditoren | konditorar | konditorane |
Opphav
gjennom tysk; frå latin , av condire ‘sylte’Tyding og bruk
yrkesutøvar med fagopplæring i å lage finare kaker, konfekt og andre søtsaker