Nynorskordboka
kompiskøyring
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kompiskøyring | kompiskøyringa | kompiskøyringar | kompiskøyringane |
Tyding og bruk
- det at to eller fleire køyrer saman i éin bil til og frå arbeidet
- samarbeid mellom to partar som går ut over ein tredje part
Døme
- kompiskøyringa i partiet