Nynorskordboka
babylonar, babyloniar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein babylonar | babylonaren | babylonarar | babylonarane |
| ein babyloniar | babyloniaren | babyloniarar | babyloniarane |
Uttale
babyloˊnar eller babyloˊniarTyding og bruk
- person frå det gamle Babylon (hovudstaden i Babylonia)
- person frå det gamle Babylonia