Nynorskordboka
komité, komite
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein komite | komiteen | komitear | komiteane |
| ein komité | |||
| komitéen | komitéar | komitéane | |
Uttale
komiteˊOpphav
gjennom fransk; frå latin committere ‘overlate, tru (til)'Tyding og bruk
utval som førebur eller granskar saker;
Døme
- nemne opp ein komité;
- bli vald inn i komiteen;
- vere med i komiteen for julebordet;
- vi må setje ned ein komité som kan sjå nærare på saka