Nynorskordboka
koma 2
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein koma | komaen | komaar | komaane |
komaer | komaene |
Opphav
gjennom latin; frå gresk kome ‘hår’Tyding og bruk
- skoddeliknande masse kring kjernen på ein komet (1)
- i optikk: feil i linse som gjev att eit punkt i utkanten av biletfeltet som ein flekk med kometliknande hale