Nynorskordboka
kolon
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit kolon | kolonet | kolon | kolona |
Opphav
frå gresk ‘ledd, lem’Tyding og bruk
skiljeteikn (:) som særleg blir brukt framfor direkte tale og opprekning