Nynorskordboka
kollektivisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kollektivisme | kollektivismen | kollektivismar | kollektivismane |
Tyding og bruk
tankegang eller ideologi som set omsynet til fellesskapen føre omsynet til einskildmennesket;
til skilnad frå individualisme