Nynorskordboka
kokong
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kokong | kokongen | kokongar | kokongane |
Opphav
frå franskTyding og bruk
- hylster spunne av kjertelsekret kring puppe (1 eller egg
- i overført tyding: noko som vernar mot omverda
Døme
- leve i sin eigen vesle kokong