Nynorskordboka
kokk 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kokk | kokken | kokkar | kokkane |
Opphav
gjennom lågtysk, frå latin coquus; jamfør koke (2Tyding og bruk
- person med fagopplæring i å lage mat
Døme
- ta fagbrev som kokk;
- arbeide som kokk på eit cruiseskip
- person som har til oppgåve å lage mat
Døme
- vere kokk på hytteturen
Faste uttrykk
- dess fleire kokkar, dess meir sølnår mange skal vere med og bestemme, blir det rot