Nynorskordboka
kokarde
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kokarde | kokarden | kokardar | kokardane |
Opphav
frå fransk av coq ‘hane’, opphavleg ‘hattepynt som minner om hanekam’; jamfør kokettTyding og bruk
rundt merke eller rosett til hatt eller lue, ofte i nasjonalfargar