Nynorskordboka
kobra
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kobra | kobraen | kobraar | kobraane |
kobraer | kobraene |
Opphav
gjennom portugisisk; frå latin colubra ‘orm’Tyding og bruk
samnemning for fleire arter av giftslangar som kan spile ut nakkehuda, særleg når dei blir skremde
Faste uttrykk
- indisk kobra