Nynorskordboka
knuffe
knuffa
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å knuffaå knuffe | knuffar | knuffa | har knuffa | knuff!knuffa!knuffe! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
knuffa + substantiv | knuffa + substantiv | den/det knuffa + substantiv | knuffa + substantiv | knuffande |
Opphav
frå svensk; lågtyskTyding og bruk
Døme
- dei knuffa og dulta til kvarandre