Nynorskordboka
knoge
knoga
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å knogaå knoge | knogar | knoga | har knoga | knog!knoga!knoge! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
knoga + substantiv | knoga + substantiv | den/det knoga + substantiv | knoga + substantiv | knogande |
Opphav
av svensk knoga; samanheng med knue (2Tyding og bruk
arbeide hardt;