Nynorskordboka
knoge
knoga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å knogaå knoge | knogar | knoga | har knoga | knog!knoga!knoge! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| knoga + substantiv | knoga + substantiv | den/det knoga + substantiv | knoga + substantiv | knogande |
Opphav
av svensk knoga; samanheng med knue (2Tyding og bruk
arbeide hardt;