Nynorskordboka
klinker
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein klinker | klinkeren | klinkerar | klinkerane |
Opphav
frå lågtysk , opphavleg ‘klingande murstein’Tyding og bruk
- hardbrent tegl;
- harde kuler som blir brukte i produksjon av sement;