Nynorskordboka
klausulere
klausulera
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å klausuleraå klausulere | klausulerer | klausulerte | har klausulert | klausuler! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
klausulert + substantiv | klausulert + substantiv | den/det klausulerte + substantiv | klausulerte + substantiv | klausulerande |
Tyding og bruk
leggje klausul på
Døme
- området vart innkjøpt og klausulert som friområde