Nynorskordboka
klausulere
klausulera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å klausuleraå klausulere | klausulerer | klausulerte | har klausulert | klausuler! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| klausulert + substantiv | klausulert + substantiv | den/det klausulerte + substantiv | klausulerte + substantiv | klausulerande |
Tyding og bruk
leggje klausul på
Døme
- området vart innkjøpt og klausulert som friområde