Nynorskordboka
klarspråk, klårspråk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit klarspråk | klarspråket | klarspråk | klarspråka |
| eit klårspråk | klårspråket | klårspråk | klårspråka |
Opphav
i tyding 2 frå svensk; jamfør klar (1Tyding og bruk
- klart språk;motsett kode (2, 1)
- korrekt, klart og brukartilpassa språk