Nynorskordboka
klapp 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein klapp | klappen | klappar | klappane |
Opphav
norrønt klappTyding og bruk
- klaps som gjev frå seg ein smellande, klaskande lyd
Døme
- få ein klapp på enden
- det å klappe i hendene
Døme
- bravorop og klapp
- kjærteikn gjort med handa
Døme
- få kyss og klapp
Faste uttrykk
- få klapp på skuldrafå ros