Nynorskordboka
kiropraktikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kiropraktikk | kiropraktikken | kiropraktikkar | kiropraktikkane |
Opphav
frå engelsk; etterleddet av gresk prattein ‘gjere’Tyding og bruk
legemetode som byggjer på behandling av ryggsøyla (med hendene)