Nynorskordboka
kipp
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kipp | kippen | kippar | kippane |
Opphav
norrønt kipprTyding og bruk
- det å kippe (2, 1)
- brå redsle;
Døme
- få seg ein kipp
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kipp | kippen | kippar | kippane |