Nynorskordboka
kinematikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kinematikk | kinematikken | kinematikkar | kinematikkane |
Opphav
gjennom fransk; frå greskTyding og bruk
lære om rørsler til punkt og lekamar der ein ikkje tek omsyn til krefter eller masse