Nynorskordboka
kimbrar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kimbrar | kimbraren | kimbrarar | kimbrarane |
Opphav
av latin cimberTyding og bruk
i oldtida: person frå eit germansk folkeslag, truleg frå Jylland