Nynorskordboka
kilo
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein kilo | kiloen | kilo | kiloa |
inkjekjønn | eit kilo | kiloet |
Opphav
gjennom fransk; frå gresk ‘tusen’Tyding og bruk
Døme
- to kroner kiloen;
- han veg over 100 kilo