Nynorskordboka
kentaur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kentaur | kentauren | kentaurar | kentaurane |
Opphav
gjennom latin; frå greskTyding og bruk
i gresk mytologi: vesen med framkropp som eit menneske og bakkropp som ein hest