Nynorskordboka
kennel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kennel | kennelen | kennelar | kennelane |
Opphav
gjennom engelsk; frå latin , av canis ‘hund’Tyding og bruk
- stad der ein el opp rasehundar
- stad der hundar blir sette i pensjon eller karantene