Nynorskordboka
kelner
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kelner | kelneren | kelnerar | kelnerane |
Opphav
gjennom tysk; frå latin cellarius ‘kjellarmeister’Tyding og bruk
person som tek imot bestillingar og serverer på restaurant;